Naar inhoud springen

Olympische Winterspelen 1988

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
XVe Olympische Winterspelen
Olympische Winterspelen 1988
Locatie Vlag van Canada Calgary, Canada
Deelnemende landen 57
Deelnemende atleten 1.423 (1.122 mannen, 301 vrouwen)
Evenementen 46 in 6 sporten
Openings­ceremonie 13 februari 1988
Sluitings­ceremonie 28 februari 1988
Officiële opening door gouverneur-generaal van Canada Jeanne Sauvé
Atleteneed Pierre Harvey (langlaufen)
Juryeed Suzanne Morrow-Francis (kunstrijden)
Olympische vlam Robyn Perry
Vorige Spelen 1984: Sarajevo (Joegoslavië)
Volgende Spelen 1992: Albertville (Frankrijk)
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Sport

De XVe Olympische Winterspelen werden in 1988 gehouden in Calgary, Canada. Deze stad kreeg de Spelen toegewezen tijdens het IOC-congres in het Duitse Baden-Baden, op 30 september 1981. Ook Falun (Zweden) en Cortina d'Ampezzo (Italië) hadden zich kandidaat gesteld.

Belgische prestaties

[bewerken | brontekst bewerken]

Nederlandse prestaties

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Nederland op de Olympische Winterspelen 1988 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
  • Tijdens de openingsceremonie werd het Nederlandse team (zes mannen en vijf vrouwen) voorafgegaan door Jan Ykema (schaatsen) die de vlag droeg.
  • De Spelen leken ver weg voor Yvonne van Gennip toen ze voor de Spelen een voetblessure opliep en zij midden in haar voorbereiding lang rust moest houden. De rust deed haar blijkbaar goed en zij won onverwacht goud op de 1500, 3000 en de 5000 meter. Op de laatste twee afstanden wist ze ook het wereldrecord scherper te zetten.[1]
  • Een onverwachte zilveren medaille was er op de 500 meter sprint voor Jan Ykema.
  • Op de 5000 meter was er zilver en brons voor respectievelijk Leo Visser en Gerard Kemkers. Visser haalde ook brons op de 10.000 meter.

Nederlandse medailles

[bewerken | brontekst bewerken]
Medaille Winnaar Onderdeel
Goud Goud (3) Yvonne van Gennip schaatsen, 1500 m.
Yvonne van Gennip schaatsen, 3000 m.
Yvonne van Gennip schaatsen, 5000 m.
Zilver Zilver (2) Jan Ykema schaatsen, 500 m.
Leo Visser schaatsen, 5000 m.
Brons Brons (2) Gerard Kemkers schaatsen, 5000 m.
Leo Visser schaatsen, 10.000 m.

Tijdens de Olympische Winterspelen van 1988 werd er gesport in zes takken van sport. In tien disciplines stonden 46 onderdelen op het programma. Curling, Freestyleskiën en Shorttrack waren demonstratiesporten.

Olympische sport Discipline Onderdelen
Biatlon 10 km (m) 20 km (m) 4x 7,5 km (m)
Bobsleeën 2-mansbob (m) 4-mansbob (m)
Rodelen 1-persoons (m) 1-persoons (v) dubbel (open)
Schaatssport Kunstrijden mannen vrouwen paren ijsdansen
Schaatsen 500 m (m)
500 m (v)
1000 m (m)
1000 m (v)
1500 m (m)
1500 m (v)
5000 m (m)
3000 m (v)
10.000 m (m)
5000 m (v)
Skisport Alpineskiën afdaling (m)
afdaling (v)
slalom (m)
slalom (v)
reuzenslalom (m)
reuzenslalom (v)
super-g (m)
super-g (v)
combinatie (m)
combinatie (v)
Langlaufen 15 km (m)
5 km (v)
30 km (m)
10 km (v)
50 km (m)
20 km (v)
4x10 km (m)
4x5 km (v)
Noordse combinatie individueel (m) team (m)
Schansspringen normale schans (m) grote schans (m) team grote schans (m)
IJshockey mannen
Demonstratiesporten
Curling mannen vrouwen
Skisport Freestyleskiën aerials (m)
aerials (v)
moguls (m)
moguls (v)
ballet (m)
ballet (v)
Schaatssport Shorttrack 500 m (m)
500 m (v)
1000 m (m)
1000 m (v)
1500 m (m)
1500 m (v)
3000 m (m)
3000 m (v)
5000 m aflossing (m)
3000 m aflossing (v)
Sport Nieuw Verdwenen (t.o.v. 1984) Wijzigingen/Opmerkingen
Alpineskiën Super G (m)
Super G (v)
Combinatie (m)
Combinatie (v)
Nu 10 onderdelen
Noordse Combinatie team (m) Nu 2 onderdelen
Schaatsen 5000 m (v) Nu 10 onderdelen
Schansspringen team (m) Nu 3 onderdelen
7 0 0

Wedstrijdlocaties

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Calgary:
    • McMahon Stadium: openings- en sluitingsceremonie
    • Saddledome, Stampede Corral, Father David Bauer Olympic Arena: ijshockey, kunstschaatsen
    • Olympic Oval: snelschaatsen
    • Canada Olympic Park: bobslee, rodelen, schansspringen, noordse combinatie (onderdeel schansspringen)
  • Canmore Nordic Centre: langlaufen, biatlon, noordse combinatie (onderdeel langlaufen)
  • Nakiska: alpineskiën

Medaillespiegel

[bewerken | brontekst bewerken]

Er werden 138 medailles uitgereikt. Het IOC stelt officieel geen medailleklassement op, maar geeft desondanks een medailletabel ter informatie. In het klassement wordt eerst gekeken naar het aantal gouden medailles, vervolgens de zilveren medailles en tot slot de bronzen medailles.

In de volgende tabel staat de top-10. Het grootste aantal medailles in elke categorie is vetgedrukt.

Zie de medaillespiegel van de Olympische Winterspelen 1988 voor de volledige weergave.

 Plaats  Land NOC Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van de Sovjet-Unie Sovjet-Unie URS 11 9 9 29
2 Vlag van de DDR DDR GDR 9 10 6 25
3 Vlag van Zwitserland Zwitserland SUI 5 5 5 15
4 Vlag van Finland Finland FIN 4 1 2 7
5 Vlag van Zweden Zweden SWE 4 0 2 6
6 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk AUT 3 5 2 10
7 Vlag van Nederland Nederland NED 3 2 2 7
8 Vlag van Duitsland Bondsrepubliek Duitsland FRG 2 4 2 8
9 Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten USA 2 1 3 6
10 Vlag van Italië Italië ITA 2 1 2 5

Deelnemende landen

[bewerken | brontekst bewerken]

Een recordaantal van 57 landen nam deel aan de Spelen. Dit waren er negen meer dan in 1984. Amerikaanse Maagdeneilanden, Fiji, Guam, Guatemala, Jamaica en de Nederlandse Antillen debuteerden. Hun rentree maakten Denemarken, Filipijnen, India, Luxemburg en Portugal. Egypte en Senegal ontbraken ten opzichte van de vorige editie.

Vlag van Amerikaanse Maagdeneilanden Amerikaanse Maagdeneilanden
Vlag van Andorra Andorra
Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Australië Australië
Vlag van België België
Vlag van Bolivia Bolivia
Vlag van Duitsland Bondsrepubliek Duitsland
Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Canada Canada
Vlag van Chili Chili
Vlag van China China
Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei
Vlag van Costa Rica Costa Rica
Vlag van Cyprus Cyprus
Vlag van de DDR DDR

Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Fiji Fiji
Vlag van de Filipijnen Filipijnen
Vlag van Finland Finland
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Griekenland Griekenland
Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië
Vlag van Guam Guam
Vlag van Guatemala Guatemala
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van IJsland IJsland
Vlag van India India
Vlag van Italië Italië
Vlag van Jamaica Jamaica[2][3]
Vlag van Japan Japan

Vlag van Joegoslavië Joegoslavië
Vlag van Libanon Libanon
Vlag van Liechtenstein Liechtenstein
Vlag van Luxemburg Luxemburg
Vlag van Marokko Marokko
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Monaco Monaco
Vlag van Mongolië Mongolië
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van de Nederlandse Antillen Nederlandse Antillen
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Vlag van Noord-Korea Noord-Korea
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Polen Polen

Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Puerto Rico Puerto Rico
Vlag van Roemenië Roemenië
Vlag van San Marino San Marino
Vlag van de Sovjet-Unie Sovjet-Unie
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije
Vlag van Turkije Turkije
Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Zwitserland Zwitserland

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. Houter, Marleen, "Koningin van de Spelen", De Telegraaf, 29 februari 1988. Geraadpleegd op 10 mei 2015.
  2. (en) Galbraith, Jane, "From Real Life to Screen Proved Tough Sledding : Movies: Despite being dropped by Columbia and two directors, 'Cool Runnings,' the film about Jamaican bobsledders, makes it across the finish line.", LA-Times, 30 september 1993. Geraadpleegd op 17 januari 2020.
  3. (en) Pucin, Diana, "Jamaican Bobsledders: A Cool Running theme", LA-Times, 14 februari 2002. Geraadpleegd op 17 januari 2020.
Zie de categorie 1988 Winter Olympics van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.